DNS از شبکه جهانی وب(WWW) که ما هر روزه از آن استفاده می کنیم پشتیبانی می کند. DNS در واقع اسامی که ما برای وب سایت های مان تعیین می کنیم را به آدرس آی پی تبدیل می کند که بصورت عددی است و قابل خواندن برای کامپروترهاست.

نام های دامنه و آدرس آی پی(IP)

DNS مخفف “سیستم نام دامنه” می باشد. نام دامنه در واقع همان اسامی وب سایت هاست که قابل خواندن برای انسانها می باشد و ما هر روز با انها سرو کار داریم. برای مثال نام دامنه گوگل “google.com” است و اگر شما بخواهید وارد سایت گوگل شوید کافی است در قسمت آدرس بار مرورگر خود آدرس دامنه گوگل را وارد کنید. در این صورت کامپیوتر شما نمی فهمد که google.com کجاست. چرا که اینترنت و دیگر شبکه ها از آدرسهای عددی بنام آی پی (IP: “Internet Protocol” addresses) استفاده می کند. بنابراین بعداز وارد کردن نام سایت DNS با استفاده از آدرس آی پی سایت مورد نظر را به شما نمایش می دهد. برای مثال در مورد گوگل آی پی آدرس google.com در اینترنت 173.194.39.78 می باشد. و این یعنی اینکه اگر این آدرس عددی یا آی پی را در قسمت آدرس بار مرورگر خود بنویسید بازهم وارد سایت گوگل خواهید شد. برای این از آدرس google.com استفاده می کنیم چرا که برای ما قابل فهم تر است و راحت تر می توانیم آن را بخاطر بسپاریم. DNS را اغلب مشابه دفترچه تلفن می دانند بخاطر اینکه می تواند نام های قابل فهم انسان را با اعدادی که قابل فهم برای ماشین است تطابق دهد.

سرویس دهنده های DNS

سرورهای سیستم نام دامنه، نام های دامنه (در مثال گوگل google.com) را با آدرسهای IP (173.194.39.78)مرتبط شان تطابق می دهند. وقتی شما آدرس google.com را در آدرس بار مرورگر خود می نویسید، کامپیوتر شما با سرور DNS فعلی تان متصل شده و از آن آدرس IP مرتبط با چیزی که شما در آدرس بار نوشتید را درخواست می کند. سپس کامپیوترتان به آدرس IP مورد نظر متصل شده و google.com را در مرمگر وب تان نمایش می دهد. سرورهای DNS ای که استفاده می کنید توسط توسعه دهنده سرویس اینترنت تان (ISP) ایجاد می شود. اگر از روتر استفاده می کنید بنظر می رسد که روترتان به عنوان سرویس دهنده DNS برای کامییوترتان عمل می کند اما روتر نیز درخواست ها را برای سرویس دهنده DNS مطعلق به ISP تان می فرستد.

وقتی شما یکبار به یک سایت وارد می شوید، کامپیوتر تان پاسخ های DNS را برای مدت زمان مشخصی ذخیره می کند بعنوان مثال در باره گوگل، وقتی شما مجددا بخواهید وارد سایت آن شوید دیگر هیچ درخواستی به DNS از طرف سیستم شما داده نمی شود، در واقع این یک روش برای بالابردن سرعت اتصال است که با صرفه جویی در فرستادن درخواست مجدد به DNS اتفاق می افتد.

نگرانی های امنیتی

بعضی ویروس ها و همچنین دیگر برنامه های مخرب، سرویس دهنده DNS تان را با یک سرویس دهنده DNS که توسط برخی  سازمان های مخرب یا کلاهبردار ایجاد شده است، عوض می کنند. این سرورهای مخرب می توانند کاری کنند تا وب سایت های مشهور مانند گوگل، یاهوو… به آدرس های آی پی متفاوت اشاره کنند، که ممکن است توسط کلاهبردارها راه اندازی شده باشند. برای مثال زمانی که شما به facebook.com متصل می شوید در صورتیکه درخواست به DNS مربوط به ISP خودتان برود در این صورت آدرس IP واقعی فیس بوک را بر می گرداند اما درصورتی که کامپیوتر یا شبکه تان قربانی DNSهای مخرب شده باشد در اینصورت با یک آدرسIP متفاوت مواجه خواهید شد. در این حالت نیز شما در آدرس بار مرورگر خود facebook.com را خواهید دید ولی ممکن است شما در صفحه واقعی فیس بوک نباشید چرا که سرور DNS مخرب شمارا به یک آدرس IP دیگر ارجاء داده است.

برای جلوگیری از این مساله از آنتی ویروس استفاده کنید. همچنین باید به ارورهایی که در وب سایت های رمزگزاری شده(HTTPS) نیز توجه کنید به عنوان مثال اگر به وب سایت بانک خود مراجعه و با پیام “گواهی نامعتبر”(Invalid Certificate) مواجه شدید این می تواند یک نشانه برای شما باشد و به شما اخطار می دهد که از یک DNS مخرب استفاده می کنید. در این صورت شما با خطر مواجهید چرا که در صورتی که توجه نکرده و اطلاعات خود را وارد کنید کلاهبرداران می توانند اطلاعات تان را بدزدند.

چرا از سرویس دهنده های DNS دیگر استفاده کنیم

همانطور که در بالا گفته شد شما می توانید از سرویس دهنده DNS در ISP خود استفاده کنید. در اینجا باید بگوییم که شما مجبور به این کار نیستید و می توانید سرویس دهنده های DNS دیگری را در سیستم خود ران کنید و آن را به عنوان پیش فرض استفاده کنید. از معروفت ترین این سرویس دهنده ها که می توانید آنها را در سیستم خود راه اندازی کنید OpenDNS وGoogle Public DNS می با شند.

در بعضی مواقع این سرویس دهنده ها از سرعت بیشتری برخوردارند . تفاوت اصلی در میزان سرعت در اینجا بستگی به فاصله شما تا سرویس دهنده DNS مورد نظرتان و میزان سرعت DNS مربوط به ISP تان دارد. این یعنی اگر سرعت DNS در ISP شما بالا و فاصله تان تا سرویس دهنده DNS ای که در سیستم تان راه انداختید زیاد باشد در این صورت شما با یک سرعت کند مواجه می شوید.

OpenDNS همچنین به شما اختیار فیلتر کردن وب سایت ها را می دهد. به عنوان مثال با استفاده از این قابلیت می توانید برخی وب سایت های غیر اخلاقی را فیلتر کرده که در این صورت شما بجای صفحه مورد نظر با صفحه “Blocked” مواجه می شوید.

امیدواریم که با خواندن این مقاله اطلاعات مفیدی در مورد DNS و کارایی آن بدست بیاورید. ما در این مقاله قصد داشتیم تا کمی شما را با جزئیات شبکه و اینترنت آشنا کنیم. منتظر مقالات جالب در این زمینه باشید.